En dan nu Spanje
Door: Toos
Blijf op de hoogte en volg Toos
22 Juli 2014 | Spanje, Allendelagua
In Irun ben ik dan aan de Camino del Norte begonnen. Na aankomst in Irun moest ik wel even schakelen. Na de heerlijke rust van de wandelingen door de bergen en het vele alleen zijn in Frankrijk overviel mij de drukte van een grote stad. Via Hendaye loop je over de Pont St. Jacques Irun binnen en op dat moment verstaat niemand nog een woord Frans. Ik kon prompt de herberg niet vinden en deze bleek overvol. Enfin, de volgende dag ben ik met goede moed vertrokken. Dit was tegelijk een etappe die ik niet snel vergeet. Het regende de gehele morgen onafgebroken en de etappe begon met kilometers klimmen in een bos over keien en modder. Maar in de middag brak de zon door en ik eindigde met een prachtige wandeling hoog door de bergen met uitzicht op zee in San Sebastian.
Van hieruit ging de tocht naar Zarautz, een badplaats aan de kust, waar vooral de Spanjaarden vakantie vieren. Het was er druk. In Zarautz kreeg ik voor het eerst te maken met een run op de bedden. Vele lopers werden de deur gewezen, omdat er zogenaamd geen bed was. Later bleek dat er nog een slaapzaal was, maar ,iemand, heeft beslist dat pelgrims een beroep moeten doen op de duurdere privéherbergen. Zo kan het dat pelgrims niet worden toe gelaten in pelgrimsherbergen, terwijl er vele bedden onbezet zijn. Dit was een vreemde ervaring. Maar zo zei een Spaanse pelgrim: dit is Spanje.
Van Zarautz ging de tocht verder naar Deba.
De etappes zijn erg pittig, veel steile beklimmingen en afdalingen. Het is vooral de modder die het zwaar maakt. Het stijgen en dalen zelf gaat me goed af. Zelfs elke dag beter. Met het weer gaat het inmiddels ook beter. Het blijft zelfs droog.
Vandaar loop ik naar Markina-Xemein, tot nu toe de zwaarste etappe. Ook dat ging goed. Daar kwam ik terecht in een prachtige privé-herberg in de bergen, waar met met een groot aantal mensen uit allerlei landen aan een grote tafel een heerlijk diner voorgeschoteld kregen. Dit was een heerlijke plek om even bij te tanken.
Na Marina-Xemein gaat de tocht naar Gernika, de plaats waar Duitsers in 1937 een bombardement uitvoerden tijdens de Spaanse burgeroorlog. Bekend ook is het schilderij Gernika, waarop Picasso dit bombardement heeft uitgebeeld. Ik bezoek een momument en het maakt wel indruk. Even daarvoor was ik al gelopen door Bolibar, de geboortegrond van de familie van Simon de Bolivar, bevrijder van Zuid-Amerika, die overigens zelf in Venezuela is geboren. Het lopen door dit soort plaatsen geeft wel een bijzonder gevoel aan zo'n etappe.
Vanuit Gernika loop ik naar Lezama. En daar overkomt ook mij wat al eerder vele anderen overkwam. Bij aankomst bij de herberg is deze vol en er is geen alternatief. Dit voelt niet prettig! met een groot aantal lopers besluiten we de trein naar Bilbao te nemen. Er zijn in Lezamo alleen erg dure alternatieven. In Bilbao kan ik terecht in een jeugdherberg. De volgende dag komt Sjra, Anny en Mart naar Bilbao en ben ik er al een dag eerder. Met een Nederlandse pelgrim Tonnie gaan we die avond op stap en bezoeken we alvast het Guggenheim museum en eten heerlijk op een terras naast een live band met goede muziek. Een zeer prettige bijkomstigheid en ik hoef een paar dagen geen bed te zoeken, maar logeer heerlijk in een luxe hotel.
Naar de komst van Sjra heb ik erg uitgekeken, want sinds Reims hebben we elkaar niet meer gezien. Het worden een paar heerlijke dagen in een bijzonder mooie stad. Tijdens hun verblijf loop ik twee etappes met Mart. vanuit Bilbao lopen wij naar Playa de la Arena, een badplaats en de volgende dag naar Allendegalua, ook al een plaatsje aan de kust. Bilbao uitlopen is minder uitdagend. Je loopt uren voordat je de stad eindelijk uit bent. In Getxo gaan we via de bijzondere Palaciobrug naar Portugalete en lopen via een prachtig voetpad naar de eindplaats van de eerste dag. De tweede etappe lopen we veel op bergpaadjes, langs de kust door duinen. het weer is prachtig en het zijn dus twee mooie wandeldagen met Mart. De laatste dag brengen we samen door want morgen rijden zij weer terug naar Nederland en brengen mij vooraf naar de startplaats van de volgende etappe naar Laredo. Ditmaal om aan het laatste traject van deze lange Camino te beginnen. Ondertussen heb ik via Dimphy die nu de Camino Primitievo loopt vanaf Oviedo, bemoedigende berichten gehad over de zwaarte van dit traject en zie dus het allerlaatste traject met vertrouwen tegemoet.
Wat betreft het bedden probleem dat zal me blijven volgen. De Camino del Norte is erg druk geworden. Hoewel er meer herbergen zijn dan voorheen blijft het aantal lopers op deze Camino meer toenemen dan het aantal bedden.
Toch wordt het lopen erg onderschat. Ik zie zoveel (vooral jongeren)lopers met knie en scheenbeen blessures, met heel veel blaren en zelfs lelijke wonden op de voeten. Veel lopers moeten hierom de tocht afbreken. Het is dankzij al de km. al hiervoor dat ik tot nu toe zonder problemen doorheen kom. Ik schat nog 4 á 5 weken onderweg te zijn en ga vooralsnog nog door met genieten van zon zee en bergen en de vele prachtige mensen die ik onderweg al ben of nog ga tegenkomen. Teveel om op te noemen.
Tot volgende keer
Toos
Van hieruit ging de tocht naar Zarautz, een badplaats aan de kust, waar vooral de Spanjaarden vakantie vieren. Het was er druk. In Zarautz kreeg ik voor het eerst te maken met een run op de bedden. Vele lopers werden de deur gewezen, omdat er zogenaamd geen bed was. Later bleek dat er nog een slaapzaal was, maar ,iemand, heeft beslist dat pelgrims een beroep moeten doen op de duurdere privéherbergen. Zo kan het dat pelgrims niet worden toe gelaten in pelgrimsherbergen, terwijl er vele bedden onbezet zijn. Dit was een vreemde ervaring. Maar zo zei een Spaanse pelgrim: dit is Spanje.
Van Zarautz ging de tocht verder naar Deba.
De etappes zijn erg pittig, veel steile beklimmingen en afdalingen. Het is vooral de modder die het zwaar maakt. Het stijgen en dalen zelf gaat me goed af. Zelfs elke dag beter. Met het weer gaat het inmiddels ook beter. Het blijft zelfs droog.
Vandaar loop ik naar Markina-Xemein, tot nu toe de zwaarste etappe. Ook dat ging goed. Daar kwam ik terecht in een prachtige privé-herberg in de bergen, waar met met een groot aantal mensen uit allerlei landen aan een grote tafel een heerlijk diner voorgeschoteld kregen. Dit was een heerlijke plek om even bij te tanken.
Na Marina-Xemein gaat de tocht naar Gernika, de plaats waar Duitsers in 1937 een bombardement uitvoerden tijdens de Spaanse burgeroorlog. Bekend ook is het schilderij Gernika, waarop Picasso dit bombardement heeft uitgebeeld. Ik bezoek een momument en het maakt wel indruk. Even daarvoor was ik al gelopen door Bolibar, de geboortegrond van de familie van Simon de Bolivar, bevrijder van Zuid-Amerika, die overigens zelf in Venezuela is geboren. Het lopen door dit soort plaatsen geeft wel een bijzonder gevoel aan zo'n etappe.
Vanuit Gernika loop ik naar Lezama. En daar overkomt ook mij wat al eerder vele anderen overkwam. Bij aankomst bij de herberg is deze vol en er is geen alternatief. Dit voelt niet prettig! met een groot aantal lopers besluiten we de trein naar Bilbao te nemen. Er zijn in Lezamo alleen erg dure alternatieven. In Bilbao kan ik terecht in een jeugdherberg. De volgende dag komt Sjra, Anny en Mart naar Bilbao en ben ik er al een dag eerder. Met een Nederlandse pelgrim Tonnie gaan we die avond op stap en bezoeken we alvast het Guggenheim museum en eten heerlijk op een terras naast een live band met goede muziek. Een zeer prettige bijkomstigheid en ik hoef een paar dagen geen bed te zoeken, maar logeer heerlijk in een luxe hotel.
Naar de komst van Sjra heb ik erg uitgekeken, want sinds Reims hebben we elkaar niet meer gezien. Het worden een paar heerlijke dagen in een bijzonder mooie stad. Tijdens hun verblijf loop ik twee etappes met Mart. vanuit Bilbao lopen wij naar Playa de la Arena, een badplaats en de volgende dag naar Allendegalua, ook al een plaatsje aan de kust. Bilbao uitlopen is minder uitdagend. Je loopt uren voordat je de stad eindelijk uit bent. In Getxo gaan we via de bijzondere Palaciobrug naar Portugalete en lopen via een prachtig voetpad naar de eindplaats van de eerste dag. De tweede etappe lopen we veel op bergpaadjes, langs de kust door duinen. het weer is prachtig en het zijn dus twee mooie wandeldagen met Mart. De laatste dag brengen we samen door want morgen rijden zij weer terug naar Nederland en brengen mij vooraf naar de startplaats van de volgende etappe naar Laredo. Ditmaal om aan het laatste traject van deze lange Camino te beginnen. Ondertussen heb ik via Dimphy die nu de Camino Primitievo loopt vanaf Oviedo, bemoedigende berichten gehad over de zwaarte van dit traject en zie dus het allerlaatste traject met vertrouwen tegemoet.
Wat betreft het bedden probleem dat zal me blijven volgen. De Camino del Norte is erg druk geworden. Hoewel er meer herbergen zijn dan voorheen blijft het aantal lopers op deze Camino meer toenemen dan het aantal bedden.
Toch wordt het lopen erg onderschat. Ik zie zoveel (vooral jongeren)lopers met knie en scheenbeen blessures, met heel veel blaren en zelfs lelijke wonden op de voeten. Veel lopers moeten hierom de tocht afbreken. Het is dankzij al de km. al hiervoor dat ik tot nu toe zonder problemen doorheen kom. Ik schat nog 4 á 5 weken onderweg te zijn en ga vooralsnog nog door met genieten van zon zee en bergen en de vele prachtige mensen die ik onderweg al ben of nog ga tegenkomen. Teveel om op te noemen.
Tot volgende keer
Toos
-
22 Juli 2014 - 18:07
Dimphy:
Hallo Toos, nou je ervaringen op de Norte klinken toch wel heftig. Enge afdalingen, daar heb ik het niet zo op. Op de Primitivo heb ik nog niets engs gezien en ik vind het snel eng! De herberg in Castro is heerlijk en je kunt er ontbijt, lunch en diner krijgen als je wilt. Allemaal klaargemaakt door twee leuke enthousiaste hospitaleras. Nu in privé herberg in Fonsagrada. Moet je wel vantevoren reserveren. Want ook hier meer pelgrims dan bedden in herbergen. Het is gisteren en vandaag weer stralend weer geweest. We houden contact. Groetjes Dimphy. -
22 Juli 2014 - 22:38
Jos Van De Sande:
Beste Toos,
Geweldig om je relaas te lezen. Via Dimphy kreeg ik de link. We kennen wel wat plaatsen waar je langs komt van onze vakantie met de caravan in 2010. De vakantie waarin op Dimphy een vonk oversloeg! Het lijkt me mooi om steeds op zee uit te kijken. Ja het gaat Dimphy nu ook goed, dus jij kunt zeker met veel vertrouwen de Primitivo tegemoet zien. Leuk dat Sjra je weer bezocht heeft. Dat zal wel welkom zijn op zo'n lange tocht. Een geweldige prestatie hoor. Fantastisch dat je het zo goed volgehouden hebt. Ondanks af en toe toch vrij slecht weer. Bijzonder veel succes in de komende weken met mooi weer en hartelijke groet. / Jos -
23 Juli 2014 - 20:12
Els:
Lieve Toos,
Ik weet eigenlijk niet meer wat te schrijven. Ik vind het steeds weer zo ontzettend
bizonder om je verhalen te lezen. Kan me goed voorstellen dat je er naar uitkijkt dat
Sjra gaat komen. Vind het ook heel bizonder dat hij dat onderneemt samen met je zus
en zwager!! Wens jullie hele goede periode toe zo samen!!.
Heel veel lieve groetjes en een hele goede periode samen!!
Veel lieve groetjes!!
Els
-
23 Juli 2014 - 22:03
Bea:
Hoi Toos,
En jij maar zeggen dat je niet kunt schrijven. Petje af wat een verhaal. Fijn dat Sjra ook weer even is geweest. Maar lekker genieten en de verhalen horen we graag.
Hartelijke groet Ben en Bea -
24 Juli 2014 - 08:47
Angele Schenaarts:
hoi Tante Toos.
Heel veel succes met de laatste loodjes.Ik kijk steeds weer uit naar de reisverslagen.Ik vind het een geweldige prestatie die u geleverd heeft. Toi Toi Toi gr Angele -
25 Juli 2014 - 19:06
Ted:
Ha lieve Toos, ik heb vol bewondering je verhalen gelezen. Ben er even zoet mee geweest maar het was meer dan de moeite waard! Je bent gewoon echt een kanjer! Veel plezier en geniet. Lieve groetjes Ted
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
